دوره 13، شماره 33 - ( 3-1403 )
جلد 13 شماره 33 صفحات 11-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
پروانی ناصر، مدنی امیر محسن. بررسی تأثیر استفاده از شعر فاخر در تولیدات موسیقی پاپ ایران در ارتقای خرده‌فرهنگ جوانان ایرانی. رویکردهای پژوهشی نو در علوم مدیریت. 1403; 13 (33) :1-11
استادیار گروه طراحی صنعتی، واحد یادگار امام خمینی(ره) شهر ری، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
چکیده: (107 مشاهده)
زمینه و هدف: شعر از دیرباز سنگ بنای فرهنگ ایرانی بوده و چشم‌انداز هنری و فکری آن را شکل داده است. در دهه‌های اخیر شاهد یک پدیده فرهنگی جدید بوده‌ایم: ادغام شعر کلاسیک فارسی در موسیقی پاپ ایران. این پژوهش به بررسی تأثیر این ادغام بر خرده‌فرهنگ و هویت جوانان ایرانی می‌پردازد. هدف این مطالعه بررسی این است که چگونه گنجاندن شعر فاخر در موسیقی پاپ ایرانی بر خرده‌فرهنگ جوانان تأثیر می‌گذارد، تداوم فرهنگی را تقویت می‌کند و از شکل‌گیری هویت در میان جوانان ایرانی حمایت می‌کند. روش‌ها: برای انجام این مطالعه، یک رویکرد مروری روایتی با جستجو در چندین پایگاه‌های اطلاعاتی مهم دانشگاهی ازجمله PubMed، Scopus، Web of Science، Google Scholar، Magiran و SID استفاده شد. از کلیدواژه‌های مرتبط با موسیقی پاپ ایرانی، شعر فارسی، خرده‌فرهنگ جوانان و هویت فرهنگی برای شناسایی مقالات، چکیده‌های کنفرانسی و پایان‌نامه‌های مرتبط استفاده شد. مطالعات انتخاب‌شده برای ترکیب مضامین و الگوهای مرتبط با ادغام شعر در موسیقی و مفاهیم فرهنگی آن تجزیه‌وتحلیل شدند. یافته‌ها: ادغام شعر در موسیقی پاپ ایرانی مضامین کلیدی مانند عشق، عدالت اجتماعی، بازتاب وجودی و هویت را آشکار می‌کند. هنرمندان از تکنیک‌های متنوعی استفاده می‌کنند، از نقل‌قول‌های مستقیم شعر کلاسیک گرفته تا الهامات موضوعی، و تلفیقی منحصربه‌فرد ایجاد می‌کنند که هم برای سنت‌گرایان و هم برای نوگرایان جذاب است. این ادغام به‌طور قابل‌توجهی بر هویت و بیان جوانان تأثیر می‌گذارد و رسانه‌ها را برای جوانان ایرانی فراهم می‌کند تا تجربیات خود را بیان کنند و در برابر فشارهای فرهنگی مقاومت کنند. حضور شعر در موسیقی پاپ، رویکرد تأملی به زندگی را تشویق می‌کند و با حفظ و تکامل عناصر سنتی، تداوم فرهنگی را افزایش می‌دهد. نتیجه‌گیری: آمیختگی شعر فاخر با موسیقی پاپ معاصر ایران به‌عنوان یک مجرای فرهنگی حیاتی عمل می‌کند و میراث ادبی ایران را بافرهنگ پویای جوانی آن پیوند می‌دهد. این آمیختگی نه‌تنها عمق زیبایی‌شناختی و عاطفی شعر فارسی را حفظ می‌کند، بلکه هویت فرهنگی مقاوم و سازگار را در میان جوانان ایرانی پرورش می‌دهد. درک و حمایت از این پدیده برای پرورش و حفظ خرده‌فرهنگ پویای جوانان ایرانی ضروری است و تضمین می‌کند که میراث غنی شعر ایران در دوران معاصر به شکوفایی ادامه می‌دهد.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
